Kemunculan semula Mat Kilau.

Raline

Kemunculan semula Mat Kilau


Mat Kilau tidak kalah pada British dan pihak Britsh juga gagal untuk membunuh beliau.
Mat Kilau berundur bukanlah kerana takut kepada British, bahkan beliau memilih untuk hidup di tempat baharu dengan nama yang baharu kerana ada ramai pengkhianat bangsa pada ketika itu.

Bukan sahaja British yang memburu beliau, malahan orang Melayu sendiri termasuk pihak istana telah menghantar orangnya untuk memburu Mat Kilau.
Mat Kilau telah di’cop’ sebagai penderhaka oleh British dan kuncu-kuncunya. Beliau terpaksa mengasingkan dirinya dan berpindah dari satu lokasi ke satu lokasi yang lain dan akhirnya bermastautin di Batu 5, Jalan Kuantan-Gambang.

Sejak 1930, Mat Kilau terpaksa menukar namanya beberapa kali dan akhirnya beliau memakai nama Mat Siam.

Pada Disember 1969, Allah telah menggerakkan hati Mat Kilau untuk memperkenalkan dirinya yang sebenar.

Ketika itu beliau memegang kad pengenalan diri K/P 2044778 dengan nama Mohamad Bin Ibrahim.

Bagi mengelakkan publisiti, beliau bersetuju untuk mengumumkan dirinya di kampung kelahirannya iaitu di Kampung Masjid, Pulau Tawar.

Pahlawan Melayu yang ulung ini pergi ke Masjid lama Kampung Tawar, Jerantut untuk bersolat Jumaat pada 26 Disember 1969.

Selepas bersolat Jumaat, beliau membaca al Quran dan kemudian mengisytiharkan dirinya sebagai Mat Kilau.

Pengisytiharan ini telah menggemparkan orang ramai sehinggalah kerajaan Pahang telah menubuhkan sebuh jawatan kuasa untuk menyiasatnya.

Jawatan kuasa ini telah dibentuk pada 8 Januari 1970 dan pelbagai mekanisma telah dilakukan termasuklah temuramah dengan beberapa individu yang berkaitan.
Pada 6 Ogos 1970, jam 10.30 pagi, Mat Siam telah diisytiharkan sebagai Mat Kilau oleh Menteri Besar Pahang, Raja Tan Sri Yahya Mohd Seh.

Beliau meninggal dunia empat hari selepas pengiktirafan terhadap dirinya, kerana beliau sudah terlalu uzur pada usia sekitar 122 tahun.

~ ( Anda boleh pelajari kisah Mat Kilau yang ada serba sedikit perbezaan di sana sini daripada pelbagai sumber sejarah).

Sumber :- Prof Dr Zainur Rashid